Ποιοι είναι οι στόχοι της συνδεσμοπλαστικής έξω πλαγίου συνδέσμου;

Τα διαστρέμματα ποδοκνημικής είναι ένας από τους συνηθέστερους αθλητικούς τραυματισμούς. Επηρεάζουν 10.000 άτομα την ημέρα. Όταν οι σύνδεσμοι στο εξωτερικό της ποδοκνημικής είναι τεντωμένοι ή σχισμένοι, οι ασθενείς μπορεί να έχουν πόνο και αίσθηση αστάθειας. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν μετά από συντηρητική θεραπεία, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης συνδεσμοπλαστικής έξω πλαγίου συνδέσμου είναι η αποκατάσταση των τραυματισμένων συνδέσμων.

 

Ποια σημάδια υποδηλώνουν την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης;

Οι ασθενείς που έχουν αποτύχει με τη φυσικοθεραπεία και την χρήση ορθωτικών και έχουν αστάθεια ποδοκνημικής μπορούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο χειρουργικής επέμβασης.

 

Γενικές πληροφορίες για την χειρουργική επέμβαση

Τα σχισμένα άκρα των συνδέσμων αναγνωρίζονται. Εάν είναι δυνατόν, επισκευάζονται με τη μεταξύ τους συρραφή. Συνήθως, οι σύνδεσμοι επανασυνδέονται στο οστό της περόνης. Άλλοι ιστοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση της αποκατάστασης.

 

Πότε πρέπει να αποφεύγεται η χειρουργική επέμβαση;

Οι ασθενείς δεν θα πρέπει να προχωρήσουν με αυτή τη χειρουργική επέμβαση εάν έχουν συγκεκριμένα ιατρικά προβλήματα ή κακή κυκλοφορία ή δεν είναι σε θέση να ακολουθήσουν την προτεινόμενη μετεγχειρητική αποκατάσταση. Θα πρέπει να συζητήσετε οποιεσδήποτε ιατρικές ανησυχίες με τον χειρουργό σας.

 

Χειρουργική τεχνική

Συχνά χρησιμοποιείται γενική αναισθησία. Μπορεί να γίνει ένα νευρικό μπλοκ για να μουδιάσει το πόδι σε συνδυασμό με ηρεμιστικά φάρμακα που χορηγούνται ενδοφλέβια. Μια τομή πραγματοποιείται στο εξωτερικό της ποδοκνημικής πάνω από τους σχισμένους συνδέσμους. Οι σύνδεσμοι αναγνωρίζονται και, ει δυνατόν, ράβονται μαζί. Μερικές φορές οι σύνδεσμοι δεν είναι αρκετά ισχυροί από μόνοι τους και έτσι χρησιμοποιείται κι άλλος ιστός ο οποίος μεταφέρεται στην κορυφή του ποδιού και “σφίγγεται” για να ενισχύσει την αποκατάσταση. Συνήθως ο ιστός επανασυνδέεται στο οστό της περόνης με ράμματα τοποθετημένα μέσα από οπές που έχουν γίνει στο οστό ή με άγκυρες τοποθετημένες στο οστό. Έπειτα κλείνεται η τομή. Συνήθως τοποθετείται ένας νάρθηκας ή ένας γύψος. Οι ασθενείς συνήθως πηγαίνουν στο σπίτι τους την ίδια μέρα.

Τι συμβαίνει μετά την επέμβαση;

Μετά τη χειρουργική επέμβαση μπορεί να χρησιμοποιηθεί casting για δύο έως έξι εβδομάδες. Οι ασθενείς μετά χρησιμοποιούν μία μπότα ή ένα ορθωτικό και ξεκινούν φυσικοθεραπεία. Συνιστάται οι ασθενείς να φορούν ένα brace σε αθλητικές δραστηριότητες για ένα χρόνο.

Πιθανές επιπλοκές

Υπάρχουν γενικές επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση. Αυτές περιλαμβάνουν τους κινδύνους που σχετίζονται με την αναισθησία, τις λοιμώξεις, τη βλάβη σε νεύρα και αιμοφόρα αγγεία, την αιμορραγία και τη δημιουργία θρόμβων.

Μετά την αποκατάσταση του συνδέσμου μπορεί να εμφανιστεί βλάβη σε νεύρα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μούδιασμα ή αίσθημα καψίματος στο εξωτερικό του ποδιού. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν επιπλοκές τραυμάτων και δυσκαμψία. Μπορεί να εμφανιστεί επίσης και υποτροπιάζουσα αστάθεια ποδοκνημικής.

Συχνές ερωτήσεις

 

Ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις στη χειρουργική επέμβαση;

Η θεραπεία για την αστάθεια της ποδοκνημικής συνήθως περιλαμβάνει την bracing και τη φυσικοθεραπεία. Πολλοί ασθενείς θα ανταποκριθούν σε αυτή τη θεραπεία.

 

Τι μπορεί να συμβεί αν η αστάθεια της ποδοκνημικής δεν αντιμετωπιστεί;

Μπορούν να συμβούν επαναλαμβανόμενα διαστρέμματα ποδοκνημικής. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ζημιές στις αρθρώσεις της ποδοκνημικής, τραυματισμούς των οστών και των τενόντων και αρθρίτιδα.