Τι είναι ο βλαισός μέγας δάκτυλος;
Ο βλαισός μέγας δάκτυλος είναι ο επίσημος ιατρικός όρος για το κότσι. Η πρώτη ταρσο-μετατάρσια άρθρωση (TMT) είναι μια σημαντική άρθρωση στο εσωτερικό μέρος του μέσου ποδός. Τα δύο οστά που ενώνονται για να σχηματίσουν αυτήν την άρθρωση είναι τα πρώτο μετατάρσιο και το έσω σφηνοειδές οστό. Όταν αυτή η άρθρωση έχει υπερβολική χαλαρότητα ή κίνηση, η κατάσταση είναι γνωστή ως υπερκινητικότητα ή αστάθεια. Όταν αυτή η άρθρωση γίνεται υπερκινητική, το πρώτο μετατάρσιο κινείται πάρα πολύ προς τη μία κατεύθυνση προς τα μέσα και το πρώτο δάκτυλο για να αντισταθμίσει μετακινείται πάρα πολύ προς την άλλη κατεύθυνση προς τα έξω. Όταν συμβεί αυτό, αναπτύσσεται στη βάση του μεγάλου δακτύλου ένα κότσι.
Τι είναι η επέμβαση Lapidus;
Η επέμβαση Lapidus είναι ένας τύπος αρθρόδεσης της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθρωσης που μειώνει την κίνηση της και ισιώνει το πρώτο μετατάρσιο και το δάκτυλο. Έτσι, η επέμβαση Lapidus αντιμετωπίζει τα κότσια που προκαλούνται από την υπερκινητικότητα της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθρωσης.
Ποιος είναι ο στόχος της επέμβασης Lapidus;
Ο στόχος της επέμβασης Lapidus είναι η χειρουργική αντιμετώπιση του βλαισού μεγάλου δακτύλου που προκαλείται από την υπερκινητικότητα της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθρωσης. Ο ορθοπαιδικός επαναφέρει το πόδι στη φυσιολογική θέση ενώνοντας το πρώτο μετατάρσιο με το έσω σφηνοειδές οστό. Όταν κολλήσει η πρώτη ταρσομετατάρσια άρθρωση, το πρώτο μετατάρσιο θα πάψει να κινείται ανορθόδοξα. Αυτό θα επιτρέψει στο πρώτο δάχτυλο να μείνει ίσιο και θα αποτρέψει το κότσι να ξαναβγεί.
Ποια σημάδια υποδηλώνουν την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης;
Οι ενδείξεις για τη επέμβαση Lapidus μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Πόνος στο κότσι. Οι ασθενείς με ένα οδυνηρό κότσι έχουν ένα εξόγκωμα στην άρθρωση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Συνήθως αυτό το εξόγκωμα προκαλεί πόνο όταν τρίβεται στο εσωτερικό ενός παπουτσιού.
- Πόνος και / ή υπερκινητικότητα της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθρωσης.
- Δυσκολίες στην υπόδηση. Όταν οι ασθενείς έχουν αρκετά σοβαρό κότσι λόγω της υπερκινητικότητας της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθωσης, το πόδι μπορεί να είναι τόσο φαρδύ ώστε να είναι δύσκολο να βρουν παπούτσια που να τους χωράνε.
- Πόνος που δεν βελτιώνεται με συντηρητικές θεραπείες όπως το να φορούν φαρδιά υποδήματα με χώρο για τα δάκτυλα.
Πότε πρέπει να αποφεύγεται η χειρουργική επέμβαση;
Η επέμβαση Lapidus θα πρέπει να αποφεύγεται για τους ακόλουθους λόγους:
- Εάν δεν έχετε πόνο από το κότσι σας και / ή από την υπερκινητικότητα της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθρωσης.
- Εάν το κότσι σας δεν οφείλεται στην υπερκινητικότητα της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθρωσης. Ενώ το κότσι μπορεί να διορθωθεί χειρουργικά, η τεχνική της επέμβασης δεν θα είναι η Lapidus.
- Εάν έχετε οποιαδήποτε σημεία ή συμπτώματα οστικής ή δερματικής λοίμωξης. Η εκτέλεση χειρουργικών επεμβάσεων ποδιών όταν έχετε λοίμωξη των ποδιών μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση.
- Εάν έχετε κακή κυκλοφορία αίματος στο πόδι σας. Η εκτέλεση χειρουργικών επεμβάσεων ποδιών όταν έχετε κακή κυκλοφορία αίματος μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα με τη χειρουργική επούλωση των τραυμάτων.
Γενικές πληροφορίες για την χειρουργική επέμβαση
Η επέμβαση Lapidus μπορεί να γίνει είτε με εισαγωγή είτε με καθεστώς ημερήσιας νοσηλείας, που σημαίνει ότι ο ασθενής φτάνει στην κλινική μία έως δύο ώρες πριν από το χειρουργείο και πηγαίνει σπίτι την ίδια μέρα.
Ο ασθενής συνήθως λαμβάνει αναισθησία για να του παρέχει επαρκή ανακούφιση από τον πόνο, χαλάρωση και άνεση κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Εκτός από το αναισθητικό, μπορεί να προσφερθεί στον ασθενή μία περιοχική αναισθησία. Αυτό είναι ένα νευρικό μπλοκ που μουδιάζει το πόδι που πρόκειται να χειρουργηθεί και ανακουφίζει από τον πόνο για αρκετές ώρες μετά το χειρουργείο.
Τυπικά, χρησιμοποιείται μια τομή κατά μήκος της άνω ή της μέσης πλευράς του ποδιού για να αποκαλύψει την πρώτη ταρσομετατάρσια άρθρωση. Μόλις εντοπιστεί η άρθρωση, αφαιρείται ο χόνδρος που καλύπτει τις επιφάνειες της άρθρωσης και τα οστά ευθυγραμμίζονται και συγκρατούνται μεταξύ τους με βίδες και / ή πλάκα.
Χειρουργική τεχνική
Η επέμβαση Lapidus ξεκινά όταν ο ασθενής κοιμάται από την αναισθησία. Μετά από μια τομή, τα νεύρα και οι τένοντες που βρίσκονται κάτω από το δέρμα προστατεύονται από τραυματισμό. Η πρώτη ταρσομετατάρσια άρθρωση αναγνωρίζεται, αποκαλύπτεται και στη συνέχεια ευθυγραμμίζεται. Συνήθως, η κορυφή της άρθρωσης είναι φθαρμένη ή εκφυλισμένη, ενώ το κάτω μέρος της άρθρωσης είναι λιγότερο επηρεασμένο. Είναι σημαντικό να αφαιρεθεί όλος ο χόνδρος από την άρθρωση για να επιτρέψει στα οστά να κολλήσουν και να ενωθούν.
Μετά την απομάκρυνση όλου του χόνδρου, τα οστά μπαίνουν στη σωστή τους θέση. Για να μεγιστοποιηθεί η επιτυχία της ένωσης των οστών που κολλούν μεταξύ τους στην ίσια θέση, ο χειρουργός χρησιμοποιεί βίδες που διαπερνούν λοξά την άρθρωση ή πλάκες και βίδες κατά μήκος της μιας πλευράς της άρθρωσης για εσωτερική στήριξη.
Μετά την ευθυγράμμιση και τη σωστή τοποθέτηση υλικών της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθρωσης και των οστών του σφηνοειδούς, ορισμένοι χειρουργοί μπορούν να προσθέσουν οστικό μόσχευμα (από τον ασθενή ή από πτωματικό παρασκεύασμα) στην πρώτη ταρσομετατάρσια αρθρόδεση για να βοηθήσει περαιτέρω την επούλωση της επέμβασης Lapidus. Η τομή κλείνεται σε στρώματα με ράμματα ή συρραπτικά. Ο ασθενής τοποθετείται στη συνέχεια σε ένα καλά ενισχυμένο επίδεσμο, νάρθηκα, ή σε ένα μετεγχειρητικό παπούτσι.
Τι συμβαίνει μετά την επέμβαση;
Αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση, οι ασθενείς πρέπει να διατηρούν τους επιδέσμους καθαρούς, στεγνούς και ανέγγιχτους. Οι πρώτες δύο εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση συνήθως διανύονται με το πόδι του ασθενούς ανυψωμένο για να βοηθήσει στη μείωση του οιδήματος (=πρήξιμο). Συνήθως δύο εβδομάδες μετά την επέμβαση, αφαιρούνται τα ράμματα / συρραπτικά του ασθενούς. Μετά την αφαίρεση, τοποθετείται γύψος, μπότα, ή μετεγχειρητικό παπούτσι και το παραμένει σε αποφόρτιση για άλλες λίγες εβδομάδες.
Κατά την επόμενη επανεξέταση, θα ζητηθούν συχνά ακτινογραφίες για να ελεγχθεί η επούλωση της αρθρόδεσης της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθρωσης. Όσο τα οστά επουλώνονται, επιτρέπεται στους ασθενείς η σταδιακή φόρτιση. Μόλις θεραπευτεί πλήρως η πρώτη ταρσομετατάρσια άρθρωση, οι ασθενείς μπορούν να αφήσουν την μπότα ή το μετεγχειρητικό παπούτσι τους και να επιστρέψουν στο προηγούμενο επίπεδο δραστηριότητάς τους. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να συνιστάται για τη ενδυνάμωση του άκρου ποδός και της ποδοκνημικής καθώς και τη βελτίωση του εύρους της κίνησης.
Κάποιο υπολειπόμενο πρήξιμο και ενόχληση είναι φυσιολογικό ως και ένα χρόνο μετά τη χειρουργική επέμβαση. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι σε θέση να επιστρέψουν σε κανονικές δραστηριότητες με ελάχιστο πόνο και προβλήματα σε τέσσερις έως έξι μήνες μετά την επέμβαση.
Πιθανές επιπλοκές
Υπάρχουν γενικές επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση. Αυτές περιλαμβάνουν τους κινδύνους που σχετίζονται με την αναισθησία, τις λοιμώξεις, τη βλάβη σε νεύρα και αιμοφόρα αγγεία, την αιμορραγία και τη δημιουργία θρόμβων.
Ειδικότερα για την επέμβαση Lapidus οι επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα στο χειρουργικό τράμα και αργή επούλωση της αρθρόδεσης της πρώτης ταρσομετατάρσιας άρθρωσης. Ενώ αυτές οι επιπλοκές είναι σπάνιες, μπορεί να εμφανιστούν πιο συχνά σε ασθενείς με διαβήτη και σε καπνιστές.
Συχνές ερωτήσεις
Τι γίνεται αν τα οστά μου δεν κολλήσουν;
Όταν τα οστά δεν μπορέσουν να κολλήσουν, η κατάσταση ονομάζεται ψευδάρθρωση. Οι ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη ή καπνίζουν διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Αυτό μπορεί επίσης να συμβεί εάν οι ασθενείς φορτίσουν υπερβολικά το πόδι πριν τα οστά ενωθούν. Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της ψευδάρθρωσης είναι ο συνεχής πόνος μετά το χειρουργείο. Οι ακτινογραφίες μπορούν να δείξουν σπασμένες πλάκες ή βίδες που υποδηλώνουν ότι εξακολουθεί να υπάρχει κινητικότητα στο τμήμα που έχει αρθροδεθεί, γεγονός που αποτελεί ένδειξη κακής επούλωσης. Οι περισσότερες ψευδαρθρώσεις χρειάζονται περαιτέρω χειρουργική αντιμετώπιση για να επιτευχθεί η επούλωση. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα ορθοπαιδικά υλικά (πλάκες και βίδες) ή / και κάποια μορφή οστικού μοσχεύματος για να βοηθήσουν τα οστά να κολλήσουν.
Γιατί πρέπει να είμαι σε αποφόρτιση για τόσο πολύ καιρό;
Οι ασθενείς καλούνται να περιορίσουν την φόρτιση για αρκετές εβδομάδες προκειμένου να αποφευχθεί η κίνηση μεταξύ των πρώτων μεταταρσίων και των οστών του μέσου σφηνοειδούς που προσπαθούν να κολλήσουν. Εάν υπάρχει μεγάλη κίνηση μεταξύ των οστών, μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος για την αποθεραπεία. Συνήθως, τα οστά χρειάζονται μερικούς μήνες για να ενωθούν, έτσι οι ασθενείς πρέπει να περιορίσουν την φόρτιση κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος.
Κάνοντας τα οστά να ενωθούν θα επηρεάσει την ικανότητά μου να περπατάω ή να τρέχω;
Μια επιτυχημένη επέμβαση Lapidus θα πρέπει να επιτρέπει στους ασθενείς να περπατούν ή να τρέχουν με ελάχιστα προβλήματα ή πόνο μόλις αναρρώσουν πλήρως από το χειρουργείο.