Χειρουργική επέμβαση ρήξης Αχιλλείου

Η χειρουργική αποκατάσταση μιας οξείας ή χρόνιας ρήξης του Αχιλλείου τένοντα μπορεί να γίνει και ως νοσηλεία ημέρας. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής χειρουργείται και επιστρέφει στο σπίτι την ίδια μέρα χωρίς διανυκτέρευση στην κλινική. Ένα ειδικό αναλγητικό φάρμακο μακράς δράσης τοποθετείται συχνά στο πόδι γύρω από τα νεύρα για να μειώσει τον πόνο μετά από τη χειρουργική επέμβαση. Αυτό ονομάζεται μπλοκ νεύρων ή περιοχική αναισθησία. Οι ασθενείς στη συνέχεια κοιμούνται και τοποθετούνται σε θέση που επιτρέπει στον χειρουργό να έχει πρόσβαση στον τένοντα που έχει υποστεί ρήξη. Η αποκατάσταση μιας οξείας ρήξης συχνά διαρκεί μεταξύ 30 λεπτών και μιας ώρας. Η επισκευή μιας χρόνιας ρήξης μπορεί να διαρκέσει περισσότερο, ανάλογα με τα βήματα που απαιτούνται για τη αποκατάσταση του τένοντα.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να επιδιορθωθεί μια ρήξη Αχιλλείου. Η πιο κοινή μέθοδος είναι μια ανοικτή συρραφή. Αυτό αρχίζει με μια τομή που γίνεται στο πίσω κάτω μέρος του ποδιού ξεκινώντας ακριβώς πάνω από το οστό της φτέρνας. Αφού ο χειρούργος εντοπίσει τα δύο άκρα της ρήξης του τένοντα, αυτά τα άκρα ράβονται μεταξύ τους. Έπειτα κλείνεται και η τομή.

Μια άλλη μέθοδος αποκατάστασης είναι κάνοντας μια μικρή τομή στο πίσω, κάτω μέρος του ποδιού στο σημείο της ρήξης. Μια σειρά βελονών με ράμματα που συνδέονται περνά μέσα από το δέρμα και τον Αχίλλειο και έπειτα εξέρχονται από τη μικρή τομή. Τα ράμματα στη συνέχεια συνδέονται μεταξύ τους. Η καλύτερη χειρουργική τεχνική για την ρήξη του Αχιλλείου στη δική σας περίπτωση, θα καθοριστεί από τον ορθοπαιδικό σας.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο ασθενής τοποθετείται σε νάρθηκα ή γύψο ο οποίος ξεκινά από τα δάχτυλα των ποδιών και τελειώνει ακριβώς κάτω από το γόνατο. Συνήθως ο ασθενής δεν θα επιτρέπεται να περπατήσει ή να βάλει βάρος στο χειρουργημένο πόδι. Περπατούρες, πατερίτσες, ή ακόμα και αναπηρικό αμαξίδιο χρησιμοποιούνται για να επιτρέψουν στον ασθενή να κινηθεί. Οι ασθενείς ενθαρρύνονται να διατηρήσουν το χειρουργημένο πόδι πάνω από το επίπεδο της καρδιάς για να μειώσουν το πρήξιμο και τον πόνο.

Εάν έχει δοθεί ένα νευρικό μπλοκ, οι ασθενείς μπορούν να αναμένουν ότι η αίσθηση του μουδιάσματος θα διαρκέσει από οκτώ έως 24 ώρες. Για μερικούς ανθρώπους, μπορεί να τοποθετηθεί μια “pain pump” που παρέχει αναισθητικό φάρμακο για μία έως τρεις ημέρες.

Οι ασθενείς επανεξετάζονται συνήθως δύο εβδομάδες μετά το χειρουργείο. Ο νάρθηκας ή ο γύψος αφαιρείται και αξιολογείται η χειρουργική τομή. Συνήθως στις δύο εβδομάδες αφαιρούνται και τα εξωτερικά ράμματα. Από τις δύο εβδομάδες έως τις έξι εβδομάδες, το μετεγχειρητικό πρωτόκολλο ποικίλλει ανάλογα με την προτίμηση του χειρουργού. Οι ασθενείς μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να κινητοποιηθούν με τη χρήση ειδικής μετεγχειρητικής μπότας. Η κίνηση της ποδοκνημικής άρθρωσης συχνά επιτρέπεται και ενθαρρύνεται. Ορισμένες φορές χρησιμοποιείται γύψος αντί μπότας.

Σε έξι εβδομάδες οι ασθενείς επιτρέπεται να βάζουν βάρος στο πόδι χωρίς γύψο ή μπότα. Η φυσικοθεραπεία ξεκινά και αποσκοπεί στην αποκατάσταση της κίνησης της ποδοκνημικής. Η ενδυνάμωση των μυών των γαστροκνημίων και του Αχιλλείου επιτρέπεται σταδιακά καθώς ο τένοντας αποθεραπεύεται. Οι ασθενείς είναι συνήθως σε θέση να επιστρέψουν σε πλήρη δραστηριότητα μέσα σε έξι μήνες. Ανάλογα με την κάθε περίπτωση, μπορεί να χρειαστεί πάνω από ένα έτος πριν ο ασθενής να επιτύχει την πλήρη αποκατάσταση. ή χειρουργική επέμβαση.

Υπάρχουν γενικές επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση. Αυτές περιλαμβάνουν τους κινδύνους που σχετίζονται με την αναισθησία, τις λοιμώξεις, τη βλάβη σε νεύρα και αιμοφόρα αγγεία, την αιμορραγία και τη δημιουργία θρόμβων.

Οι πιθανές επιπλοκές που σχετίζονται συγκεκριμένα με τη χειρουργική επέμβαση στον Αχίλλειο τένοντα, περιλαμβάνουν τη λοίμωξη και την καθυστερημένη επούλωση του χειρουργικού τραύματος. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί ξανά ρήξη. Μπορεί να υπάρχουν ουλές του τένοντα ή πάχυνση της χειρουργικής ουλής. Ένα νεύρο που δίνει αίσθηση στο εξωτερικό τμήμα του ποδιού, το λεγόμενο γαστροκνημιαίο νεύρο (sural nerve) μπορεί να τεντωθεί ή να τραυματιστεί κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μούδιασμα ή κάψιμο.